BİR DOST ZİYARETİ ; MELİKE CANDAN

Kulübümüzde geçen  iki dönem  boyunca başkanlık yapan Melike Candan, Balkan  gezisinin  ardından kaleme aldığı  duygularını  ve  fotoğraflarını  bizimle paylaştı. Kendisine çok teşekkür ediyoruz.




Fotoğraf : Berkin Kulaç

 

 

BİR DOST ZİYARETİ

 

Balkanlarda esen sıcak hava dalgası hepimizi kucakladı. Her nefes alışımızda yenide doğduk adeta. Yüreklerimizdeki ‘’biz’’ olma duygusu bir kez daha alevlendi.

 

 

 

  Gezimizin ikinci günü rehberimiz bir köy okulunu ziyarete gideceğimizi söylediğinde çok heyecanlanmıştık. Yolculuğumuzun bitmesini büyük bir merakla bekledik. Okula girdiğimiz anda sanki yıllardır orada okuyormuş gibi hissettim.  

 Sıralarında oturan minik minik çocuklar. Her birinin gözleri  bana o kadar tanıdıktı ki... Hepsiyle uzun uzun konuştuk. Elifimizle ,Nazarımızla ,Mustafamızla...Kendileri çok küçüktü ama ya düşünceleri? Konuşurken hepimizin tek bir arzusu olduğunu anladım. ‘’Bir’olabilmek. Çalışıp kendimizi geliştirip güçlenmek, tüm dünyanın takdiriyle bilginin ,çalışkanlığın en yüce koltuğuna oturabilmek.

Yaptığımız geziden önce de tabi ki farkındaydım birlikten kuvvet doğacağının ama bilmiyordum ki aynı mükemmel duygulara sahip bu kadar çok insanın olduğunun. Geleceğe umutla bakan yüreğim bir parça daha ferahladı. Pırıl pırıl gözleriyle bana doğru koşup sarılan çocuk bendim. Her adımda yarınlar için biraz daha umutlandım.

 

 

 

Bir çınar ağacının gövdesi kadar sağlam o kadar çok kültürel değerimiz olduktan sonra birbirimizi unutmamız mümkün değil.

  Üsküp’ün taşlarla süslü sokaklarında yürürken aynı dili aynı duygularla konuştuğumuzu fark ettim. Ne farkı vardı ki bizim 2 Eylül Caddemizden?

 

 

 

 

 

 

 

  Ohrid’in tertemiz havası, yemyeşil doğası hepimizi mest etti. Bakımlı evleri büyük bir gülümsemeyle karşıladı bizleri. Göl kenarında büyük bir zevkle yudumladığımız kahvelerin eminiz ki 40 yıldan nice fazla hatırı kalacak benliklerimizde. Ne mutlu bizlerin de sesleri yankılandı Ohrid sokaklarında.

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 



 
 

  Manastır Askeri İdadisi’nin merdivenleri de bir o kadar hasret doluydu. Atatürk’üm de benim yaşımdayken o bina da geleceğe umutla bakıyordu. Bizlere emanet ettiği cennet vatanımızın hayali, idadinin bahçesinde düşlendi belki de ilk kez. Bugün işte o hayalin verimli topraklarında yaşıyoruz. Bizler de hayal kuruyoruz, yüce çınarımızın köklerini daha da sıkı bağlayabilmek için. Çınarımızı ilim ve fenle büyütüyoruz.

 

 

  Avlusuna girdiğimiz her camide huzurla doldu içimiz. Her akşam evlerimize döndüğümüzde hissettiğimiz sıcaklığı orada da duyduk. Dedelerimizin, ninelerimizin ellerini öptük, muhabbetle karşılandık. Kardeşlerimizle çok güzel vakitler geçirdik.

  Bizlere Türk Dünyası Kültür Başkenti etkinlikleri çerçevesinde bu güzel anıları yaşatan büyüklerimize minnet duyuyorum. Hayatımda aldığım en anlamlı en samimi hediyeydi bu gezi. Düşüncelerime yeni düşünceler katıldı, hislerim bir o kadar kuvvetlendi. Verimli geçen dört günün ardından çok mutluyum. Bu mutluluğumu bizimle gelemeyen arkadaşlarımla da en iyi şekilde paylaşacağım. Şimdiden arkadaşlarım adına sizlere teşekkür ederim.

Melike CANDAN  

2013 Eylül, ESKİŞEHİR